Lombard modifega

 
Dei arber

  Nom

arber m (pl: arber) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. una pianta che la ven bella granda[1]
  2. (  TECN) element cilindrich longh e che 'l sgira
  3. (  TECN) pal che 'l sosten i vele d'ona barca
Note

   Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
arber (1)
arbor (2)
arver (3)
arvor (4)
erbor (5)
arber (1)
arbor (2)
arver (3)
arvor (4)
erbor (5)
Noeuva Ortografia Lombarda (1–4) MI-
(5) Br-
alber (1)
albor (2)
alver (3)
alvor (4)
elbor (5)
alber (1)
albor (2)
alver (3)
alvor (4)
elbor (5)
Milanesa classica (1–4) MI-
(5) Br-
? ? Scriver Lombard -

  Sillabazzion

ar | ber

  Parnonzia

sing/pl (1): IPA: /ˈɑːrbɛr/ (dialet: MI- )
sing/pl (2): IPA: /ˈɑːrbɔr/ (dialet: MI- )
sing/pl (3): IPA: /ˈɑːrvɛr/ (dialet: MI- )
sing/pl (4): IPA: /ˈɑːrvɔr/ (dialet: MI- )
sing/pl (5): IPA: /ˈɛːrbɔr/ (dialet: Br- )

  Forma consejada

Tute i forme listade sgiò chichinscì inn compagne in la soa conservatività, ma, dessorapù, “arver” e “arber” insubissen la vertura in <e> de la vocal darera in di parolle piane, fenomen spantegad fiss a nivell pan-lombard. Intra quei dò chì, “arber” el conserva la consonat <b> sgiamò presenta in la radis etimologega — e ancapœu quella pussee comuna anca in dei oltre variant — e a l’è per tant la forma consejada de la parolla arber.

 Etimologia / Derivazzion

del latin "arbor"

  Termen correlad

arbori, arborad, elborin

 Sinonim

(definizzion 1) pianta

 Traduzzion

Lengov A - Z

 Riferiment

  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 1 pag. 12 (→ albor) MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 2 pag. 70 (→ elbor) Br-
  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 6. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-