bruco
Italian modifega
Nom
bruco m (pl:bruchi)
Sillabazzion
- lu | si | roeù
Parnonzia
sing: IPA: /'bruko/
pl: IPA: /'bruki/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 274. ISBN 978-88-6987-846-6
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 184 (→segnacol)