Italian modifega

  Verb

immortalare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. imortalà (NOL)

  Sillabazzion

im | mor | ta | là | re

  Parnonzia

IPA: /immortaˈlare/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 223. ISBN 88-7955-083-7