Italian modifega

  Verb

laureare

  1. laureà (NOL), dotorà (NOL)

  Sillabazzion

lau | re | à | re

  Parnonzia

IPA: /lawreˈare/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 260. ISBN 88-7955-083-7