Italian modifega

  Verb

ponzare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv e intransitiv - ausiliari: avere

  1. dà inanz (NOL), spregnacà (NOL) (verb intransitiv)
  2. (fig.) spremer la ment (NOL) (verb intransitiv)
  3. [1]  a gh'è nò la definizzion; se te voeulet, tàcheghela (verb transitiv)
  4. [2]  a gh'è nò la definizzion; se te voeulet, tàcheghela (verb transitiv)
Note
  1. fà l'oeuv
  2. prodù con gran fadiga ma otegnì poch o nagot

  Sillabazzion

pon | zà | re

  Parnonzia

IPA: /ponˈtsare/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 324. ISBN 88-7955-083-7
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 286 (→ spegnaccà)