Nom

reuccio m (pl:reucci)

  1. reotin (NOL)
re | ùc | cio

sing: IPA: /reˈutt͡ʃo/

pl: IPA: /reˈutt͡ʃi/

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 351. ISBN 88-7955-083-7