Italian modifega

  Verb

rimpiangere
→ Verb de la 2^ coniugazzion - iregolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. rimpiansger (NOL)

  Sillabazzion

rim | piàn | ge | re

  Parnonzia

IPA: /rimˈpjandʒere/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 358. ISBN 88-7955-083-7