Italian modifega

  Agetiv

trionfante m f (pl:trionfanti)

  1. trionfant "m" - trionfanta "f"

  Sillabazzion

tri | on | fàn | te

  Parnonzia

sing: IPA: /trionˈfante/

pl: IPA: /trionˈfanti/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 455. ISBN 88-7955-083-7