Italian modifega

  Nom

trittico m (pl: trittici)

  1. tritich (NOL)

  Sillabazzion

trìt | ti | co

  Parnonzia

sing: IPA: /ˈtrit.ti.ko/

pl: IPA: /ˈtrit.ti.tʃi/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 455. ISBN 88-7955-083-7