maestra
maestra f (pl:maester) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-
- voeuna che l' insegna un quaicoss (maschil ► maester)
- (
TECN) seron cagiad otegnud de la produzzion de la mascherpa[1]
- filandera[2]
- Note
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
maester (1) majestra (5) | maester (1) majester (2) |
Noeuva Ortografia Lombarda | (1) MI- (2) MI-(arc.) |
maèstra (1) majèstra (5) | maèster (1) majèster (2) | Milanesa classica | (1) MI- (2) MI-(arc.) |
? ► | ? ► | Scriver Lombard | - |
ma | (j)ès | tra
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Lengov A - Z
|
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 114. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10-11 MI-(arc.)
maestra m- scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: Ocidental
- fada de vun che 'l gh'ha l'abilità d'on maester
- (de mur) che la serviss de tegnì su l'edifizzi
- (de strada) principal, pussee importanta interess de conligament
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 114. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10; 1843, Vol. 4 pag. 319 (→ strada) MI-(arc.)
maestra f (pl:maestre)
- maschil ► maestro
→ Al cas, in lombard, a gh'è anca queste parolle chì
- ma | è | stra
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
- Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 269. ISBN 88-7955-083-7
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10-11 (→maestrin, maestron)