Lombard modifega

  Nom

maestra f (pl:maester) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. voeuna che l' insegna un quaicoss (maschil ► maester)
  2. (  TECN) seron cagiad otegnud de la produzzion de la mascherpa[1]
  3. filandera[2]
Note

   Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
maester (1)
majestra (5)
maester (1)
majester (2)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) MI-(arc.)
maèstra (1)
majèstra (5)
maèster (1)
majèster (2)
Milanesa classica (1) MI-
(2) MI-(arc.)
? ? Scriver Lombard -

  Sillabazzion

ma | (j)ès | tra

  Parnonzia

sing (1): IPA: /ma'ɛstra/ (dialet: MI- )
sing/(5): IPA: /ma'jɛstra/ (dialet: MI-(arc.) )

pl (1): IPA: /ma'ɛster/ (dialet: MI- )
pl (2): IPA: /ma'jɛster/ (dialet: MI-(arc.) )

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

 Sinonim

(definizzion 2) agra, scota

  Termen correlad

(definizzion 1) maestria, maestrina, maestrona

 Traduzzion

Lengov A - Z

 Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 114. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10-11 MI-(arc.)

modifega

  Agetiv

maestra m- scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: Ocidental

feminil ► maestra
l'agetiv "maestra" drovad come nom
  1. fada de vun che 'l gh'ha l'abilità d'on maester
  2. (de mur) che la serviss de tegnì su l'edifizzi
  3. (de strada) principal, pussee importanta interess de conligament

 Traduzzion

Lengov A - Z

 Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 114. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10; 1843, Vol. 4 pag. 319 (→ strada) MI-(arc.)

Italian modifega

  Nom

maestra f (pl:maestre)

maschil ► maestro
  1. maestra (NOL) / majestra (NOL)
Al cas, in lombard, a gh'è anca queste parolle chì

  Sillabazzion

ma | è | stra

  Parnonzia

sing: IPA: /ma'ɛstra/

pl: IPA: /ma'ɛstre/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 269. ISBN 88-7955-083-7
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 10-11 (→maestrin, maestron)