Nom

s'cepin m (pl:s'cepit) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-(arc.)

feminil ► s'cepina
  1. vun che, in cità, el fà el mester de tajà la legna ciapada di bosch i toch pussee piccoi
  2. vun che 'l fà i robe in pressa e senza cura
  3. vun che 'l sona on istrument musegal, specialment a corda, minga tant ben
Singolar Plural Ortografia Dialet
s'cepin (1)
s'ciapin (2)
s'cepit (1)
s'ciapit (2)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-(arc.)
(2) MI-(arc.)
s'ceppin (1)
s'ciappin (2)
s'ceppitt (1)
s'ciappitt (2)
Milanesa classica (1) MI-(arc.)
(2) MI-(arc.)
? ? Scriver Lombard -
s'ce | pìn

sing (1): IPA: /stʃe'pin/ (dialet: MI-(arc.) )
sing (2): IPA: /stʃa'pin/ (dialet: MI-(arc.) )

pl (1): IPA: /stʃe'pit/ (dialet: MI-(arc.) )
pl (2): IPA: /stʃa'pit/ (dialet: MI-(arc.) )

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

(definizzion 1) s'cepà, s'cepinada
(definizzion 3) s'cepinà, s'cepinada

(definizzion 1) s'cepa-legna
(definizzion 2) fustusc, fustuscion
(definizzion 3) grata-formai, strimpelador

Lengov A - Z
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 137, 144 MI-(arc.)