Lombard modifega

  Nom

► Locuzzion con "strusa"

strusa m (pl:struse) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. l'azzion de l'andà in sgir senza ona destinazzion precisa despess a divertìss
  2. rest de la lavorazzion de la seda
  3. on tipo de red de ciapà i pess
  4. vegg restell per spander el ledam cont el strusàll in sul terren fad su de ram d'albor intreciad[1]
  5.   a gh'è nò la definizzion; se te voeulet, tàcheghela
Note

   Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
strusa (1)
stroeusa (2)
struse (1)
stroeuse (2)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) Br-
strusa (1)
stroeusa (2)
strus (1)
stroeus (2)
Milanesa classica (1) MI-
(2) Br-
? ? Scriver Lombard -

  Sillabazzion

strù | sa
strù | ←s(e)

  Parnonzia

sing (1): IPA: /'stry:za/ (dialet: MI- )
sing (2): IPA: /'strø:za/ (dialet: Br- )

pl (1): IPA: /'stry:z/ (dialet: MI- )
pl (2): IPA: /'strø:z/ (dialet: Br- )

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

  Termen correlad

(definizzion 1) struson
(definizzion 3-4) strusa

 Traduzzion

Lengov A - Z

 Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 212. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 334, 332 (→ stroeusa) MI-

Italian modifega

  Nom

strusa f (pl:struse)

  1. strusa (NOL)

  Sillabazzion

strù | sa

  Parnonzia

sing: IPA: /'struza/

pl: IPA: /'struze/

 Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


 Riferiment